From: P. Teodor Puszcz SChr
3. Fastensonntag
Das Bild für den dritten Fastensonntag erzählt auf seine Weise die Begegnung Jesu mit der fremdstämmigen Frau aus dem Johannesevangelium (Joh 4, 5-42). Es ist eine Miniatur aus dem Devotionale pulcherrimum (Codex Einsidlensis 285), geschaffen im Jahre 1472.
Die spätmittelalterliche Pergamenthandschrift stellt ein Gebetbuch von St. Galler Abt Ulrich Rösch (1463-1491) dar. Das Buch enthält 69 lateinische Gebete und Texte sowie ein Bilder-Zyklus. Die kleinformatige Handschrift (16 x 11, 5 cm) war sicher eine gute Reisebegleiterin des Fürstabts. Dem Bild ist ein Gebet O pie et exorabilis deus... beigeordnet.
Auf ersten Blick fällt uns auf, dass Jesus und Frau unterschiedlich bekleidet sind. Jesus trägt einfache dunkelblaue Tunika, ist barfuss und ohne Kopfbedeckung. Die Frau aber ist sehr prachtvoll und bunt bekleidet. Sie trägt die Schuhe an den Füssen und eine Kopfbedeckung.
Sie steht, er sitzt. Die Begegnung ist in eine europäische Landschaft und eine mittelalterliche Zeit eingeschrieben. Solche Bäume, solcher Brunnen und auch der Zinnkrug passen nicht in die Heilig-Land-Szenerie. Die Jünger scheinen schon zurückgekehrt zu sein und hören zu.
Ein Gedanke von reich werden und von Beschenken kommt uns in den Sinn. Wer ist hier reich? Und wer wird beschenkt? Jesus fängt ein Gespräch mit einer Frau aus einem fremden Volk an - das stört ihn nicht. Es geht um das Wasser, weil es heißer Mittag ist und Jesus müde geworden ist. Jesus will sie mit dem lebendigen Wasser beschenken, das heißt weiter, mit dem Leben. Er hat gesagt: Wer Durst hat, komme zu mir, und es trinke, wer an mich glaubt (Joh 7, 37). Jesus zitiert gleich die Worte des Propheten: Aus seinem Inneren werden Ströme von lebendigen Wasser fließen (Joh 7, 38). Der Evangelist belehrt uns: Damit meinte er den Geist, den alle empfangen sollten, die an ihn glauben (Joh 7, 39). Also, es geht um das Leben im Geiste.
Jesus ist reich an Güte und Erbarmen und kann die Armut des Menschen verändern. In dem Gebet zu dem Bild werden Taten Jesu genannt, mit denen er den Hauptmann, den Gelähmten und Lazarus beschenkt. Auch andere werden aufgezählt: Du reinigst Aussätzige, du erweckst Tote, du heilst Gelähmte, du schenkst Blinden das Licht, rettest den Räuber und linderst die verschiedenen Krankheiten. Hier ist Jesus der Reiche, der die arme Frau mit Glauben und mit Leben beschenkt.
Bei der Frau fängt es mit dem Bekenntnis an, dann kommt das Verlangen und endlich die Erkenntnis, dass er der Messias ist, der Heiland der Welt. Bei uns könnte er das gleiche bewirken.
Das Gebet zu dem Bild aus dem Gebetbuch des Abtes endet so:
Tränke mit einem so erfrischenden Trank
mein ausgetrocknetes Herz [o Christus]!
Und lass mich einst teilnehmen am Gastmahl der Ewigkeit
3 Niedziela Wielkiego Postu
Obraz na trzecią Niedzielę Wielkiego Postu opowiada na swój sposób o spotkaniu Jezusa z kobietą z obcego narodu z ewangelii św. Jana (J 4, 5-42). Jest to miniatura z Devotionale pulcherrimum (Cod. Einsidlensis 285) powstałego w 1472 roku. Ten pergaminowy rękopis z późnego Średniowiecza jest modlitewnikiem opata Ulricha Rörsch (1463-1491) z St. Gallen. Ta książeczka zawiera 69 łacińskich modlitw i tekstów oraz cykl obrazów. Ten rękopis małego formatu (16 x 11, 5 cm) był z pewnością dobrym towarzyszem opata w drodze. Temu obrazowi jest przyporządkowana modlitwa O pie et exorabilis deus...
Od razu rzuca się w oczy, że Jezus i kobieta różnią się w ubiorze. Jezus ma na sobie skromną, ciemnoniebieską tunikę, jest boso i bez nakrycia głowy. Kobieta natomiast jest bogato i kolorowo ubrana, ma buty na nogach i zawój na głowie. Ona stoi, a On siedzi. To spotkanie jest wpisane w europejski pejzaż i w średniowieczną epokę. Takie drzewa, taka studnia i cynkowy dzbanek nie pasują do scenerii Ziemi Świętej. Wygląda na to, że uczniowie już powrócili i przysłuchują się.
Skojarzeniem, które się narzuca jest myśl o byciu bogatym i o obdarowywaniu. Kto jest tutaj bogaty? I kto jest obdarowywany? Jezus rozpoczyna rozmowę z kobietą z obcego narodu - Jemu to nie przeszkadza. Chodzi o wodę, bo jest gorące południe i Jezus jest zmęczony. Jezus chce jej dać wody żywej, to znaczy dalej, życie. On powiedział: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije (J 7, 37). I od razu cytuje słowa proroka: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza (J 7, 38). A ewangelista poucza nas, że powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego (J 7, 39). A więc chodzi o życie w Duchu.
Jezus jest bogaty w dobroć i miłosierdzie, i może ludzką biedę przemienić. W modlitwie do tego obrazu jest mowa o czynach Jezusa, którymi obdarzył setnika, sparaliżowanego i Łazarza. Mowa jest także o innych: Ty oczyszczasz trędowatych, wskrzeszasz umarłych, leczysz sparaliżowanych, ociemniałym przywracasz wzrok, ratujesz łotra i leczysz różne choroby. Tutaj Jezus jest bogatym, który ubogą kobietę obdarza wiarą i życiem.
U kobiety wszystko rozpoczęło się od wyznania, potem przyszło pragnienie, a w końcu zrozumienie, że On jest Mesjaszem, Zbawicielem świata. Z nami mógłby to samo uczynić.
Modlitwa do tego obrazu z modlitwenika opata kończy się tak:
Napój tym tak orzeźwiającym napojem
moje wyschłe serce [Chryste]!
I pozwól mi kiedyś ucztować w wieczności.
Das Bild für den dritten Fastensonntag erzählt auf seine Weise die Begegnung Jesu mit der fremdstämmigen Frau aus dem Johannesevangelium (Joh 4, 5-42). Es ist eine Miniatur aus dem Devotionale pulcherrimum (Codex Einsidlensis 285), geschaffen im Jahre 1472.
Die spätmittelalterliche Pergamenthandschrift stellt ein Gebetbuch von St. Galler Abt Ulrich Rösch (1463-1491) dar. Das Buch enthält 69 lateinische Gebete und Texte sowie ein Bilder-Zyklus. Die kleinformatige Handschrift (16 x 11, 5 cm) war sicher eine gute Reisebegleiterin des Fürstabts. Dem Bild ist ein Gebet O pie et exorabilis deus... beigeordnet.
Auf ersten Blick fällt uns auf, dass Jesus und Frau unterschiedlich bekleidet sind. Jesus trägt einfache dunkelblaue Tunika, ist barfuss und ohne Kopfbedeckung. Die Frau aber ist sehr prachtvoll und bunt bekleidet. Sie trägt die Schuhe an den Füssen und eine Kopfbedeckung.
Sie steht, er sitzt. Die Begegnung ist in eine europäische Landschaft und eine mittelalterliche Zeit eingeschrieben. Solche Bäume, solcher Brunnen und auch der Zinnkrug passen nicht in die Heilig-Land-Szenerie. Die Jünger scheinen schon zurückgekehrt zu sein und hören zu.
Ein Gedanke von reich werden und von Beschenken kommt uns in den Sinn. Wer ist hier reich? Und wer wird beschenkt? Jesus fängt ein Gespräch mit einer Frau aus einem fremden Volk an - das stört ihn nicht. Es geht um das Wasser, weil es heißer Mittag ist und Jesus müde geworden ist. Jesus will sie mit dem lebendigen Wasser beschenken, das heißt weiter, mit dem Leben. Er hat gesagt: Wer Durst hat, komme zu mir, und es trinke, wer an mich glaubt (Joh 7, 37). Jesus zitiert gleich die Worte des Propheten: Aus seinem Inneren werden Ströme von lebendigen Wasser fließen (Joh 7, 38). Der Evangelist belehrt uns: Damit meinte er den Geist, den alle empfangen sollten, die an ihn glauben (Joh 7, 39). Also, es geht um das Leben im Geiste.
Jesus ist reich an Güte und Erbarmen und kann die Armut des Menschen verändern. In dem Gebet zu dem Bild werden Taten Jesu genannt, mit denen er den Hauptmann, den Gelähmten und Lazarus beschenkt. Auch andere werden aufgezählt: Du reinigst Aussätzige, du erweckst Tote, du heilst Gelähmte, du schenkst Blinden das Licht, rettest den Räuber und linderst die verschiedenen Krankheiten. Hier ist Jesus der Reiche, der die arme Frau mit Glauben und mit Leben beschenkt.
Bei der Frau fängt es mit dem Bekenntnis an, dann kommt das Verlangen und endlich die Erkenntnis, dass er der Messias ist, der Heiland der Welt. Bei uns könnte er das gleiche bewirken.
Das Gebet zu dem Bild aus dem Gebetbuch des Abtes endet so:
Tränke mit einem so erfrischenden Trank
mein ausgetrocknetes Herz [o Christus]!
Und lass mich einst teilnehmen am Gastmahl der Ewigkeit
3 Niedziela Wielkiego Postu
Obraz na trzecią Niedzielę Wielkiego Postu opowiada na swój sposób o spotkaniu Jezusa z kobietą z obcego narodu z ewangelii św. Jana (J 4, 5-42). Jest to miniatura z Devotionale pulcherrimum (Cod. Einsidlensis 285) powstałego w 1472 roku. Ten pergaminowy rękopis z późnego Średniowiecza jest modlitewnikiem opata Ulricha Rörsch (1463-1491) z St. Gallen. Ta książeczka zawiera 69 łacińskich modlitw i tekstów oraz cykl obrazów. Ten rękopis małego formatu (16 x 11, 5 cm) był z pewnością dobrym towarzyszem opata w drodze. Temu obrazowi jest przyporządkowana modlitwa O pie et exorabilis deus...
Od razu rzuca się w oczy, że Jezus i kobieta różnią się w ubiorze. Jezus ma na sobie skromną, ciemnoniebieską tunikę, jest boso i bez nakrycia głowy. Kobieta natomiast jest bogato i kolorowo ubrana, ma buty na nogach i zawój na głowie. Ona stoi, a On siedzi. To spotkanie jest wpisane w europejski pejzaż i w średniowieczną epokę. Takie drzewa, taka studnia i cynkowy dzbanek nie pasują do scenerii Ziemi Świętej. Wygląda na to, że uczniowie już powrócili i przysłuchują się.
Skojarzeniem, które się narzuca jest myśl o byciu bogatym i o obdarowywaniu. Kto jest tutaj bogaty? I kto jest obdarowywany? Jezus rozpoczyna rozmowę z kobietą z obcego narodu - Jemu to nie przeszkadza. Chodzi o wodę, bo jest gorące południe i Jezus jest zmęczony. Jezus chce jej dać wody żywej, to znaczy dalej, życie. On powiedział: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije (J 7, 37). I od razu cytuje słowa proroka: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza (J 7, 38). A ewangelista poucza nas, że powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego (J 7, 39). A więc chodzi o życie w Duchu.
Jezus jest bogaty w dobroć i miłosierdzie, i może ludzką biedę przemienić. W modlitwie do tego obrazu jest mowa o czynach Jezusa, którymi obdarzył setnika, sparaliżowanego i Łazarza. Mowa jest także o innych: Ty oczyszczasz trędowatych, wskrzeszasz umarłych, leczysz sparaliżowanych, ociemniałym przywracasz wzrok, ratujesz łotra i leczysz różne choroby. Tutaj Jezus jest bogatym, który ubogą kobietę obdarza wiarą i życiem.
U kobiety wszystko rozpoczęło się od wyznania, potem przyszło pragnienie, a w końcu zrozumienie, że On jest Mesjaszem, Zbawicielem świata. Z nami mógłby to samo uczynić.
Modlitwa do tego obrazu z modlitwenika opata kończy się tak:
Napój tym tak orzeźwiającym napojem
moje wyschłe serce [Chryste]!
I pozwól mi kiedyś ucztować w wieczności.
No comments:
Post a Comment